kèlle

e deil kèlles

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kèlle ó /kʲé̞l̥e/

1. 'ne rónje kaetel veur water en laevesmiddelen in te verwörme, te verhètsen of te kaoke

   Was mich die kèlles mer es lèste aaf. Anges wuuertj 't water te flot vies.

Aafbraeking

• kèl-le

Net get anges gesjreve

• kelle, kille

Aafleijinge

• braodkèlle

Verwantje wäörd

• degel, kaetel, kasserol, moear, pan, pot, tieske

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 181.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kèlle	kèllen	kèlles
	IPA	/kʲé̞l̥e/	/kʲé̞l̥en/	/kʲé̞l̥es/	/kʲé̞l̥ez/
dim.	sjrif	kèlke	kèlken	kèlkes
	IPA	/kʲè̞l̥kʲe/	/kʲè̞l̥kʲen/	/kʲè̞l̥kʲes/	/kʲè̞l̥kʲez/
dat.	sjrif	kèlle	kèllen	kèlles
	IPA	/kʲé̞l̥e/	/kʲé̞l̥en/	/kʲé̞l̥es/	/kʲé̞l̥ez/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: kaokkaetel

Fins: pata Frans: casserole v Ieslandjs: ketill(is:) m Ingels: cooking pot, pot Japans: 鍋(ja:)

Nederlandjs: kookpan g, pan g Pruus: Topf m, Kochtopf m Spaans: olla v, cazuela v Zweeds: gryta g, kastrull g