juut

juut

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

juut m /jʉ̜t/

1. e waefsel bestäöndje oet roew, sterke dräöj gespónne van lang, zaachte, glanzendje vezele

Aafbraeking

• juut

Net get anges gesjreve

• juud

Aafleijinge

• juutte

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	juut		—
	IPA	/jʉ̜t/	/jʉ̜d/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	juut		—
	IPA	/jʉ̜t/	/jʉ̜d/	—

In anger spraoke

• Frans: jute m
• Ingels: jute
• Japans: コウマ^(ja:)
• Nederlandjs: jute g
• Pruus: Jute v
• Spaans: yute m
• Zweeds: jute g