horizon

d'n horizon achtere zieë

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

horizon m /hó:ri̽zɒ̀n/

1. de sjienbaar lien die m'n inne wiedje zuutj wo de aerd opgeit innen hemel

Aafbraeking

• ho-ri-zon

Synoniem

• landjsverlóchting

Aafleijinge

• horizontaal

Zagswies

• achteren/anen horizon

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	horizon		horizons
	IPA	/hó:ri̽zɒ̀n/		/hó:ri̽zɒ̀n̥s/	/hó:ri̽zɒ̀nz/
dim.	sjrif	heurizönke	heurizönken	heurizönkes
	IPA	/hǿ:ri̽zœ̀n̥kə/	/hǿ:ri̽zœ̀n̥kən/	/hǿ:ri̽zœ̀n̥kəs/	/hǿ:ri̽zœ̀n̥kəz/
dat.	sjrif	horizon		horizons
	IPA	/hó:ri̽zɒ̀n/		/hó:ri̽zɒ̀n̥s/	/hó:ri̽zɒ̀nz/

In anger spraoke

• Frans: horizon m
• Fries (Westerlauwers): gesichtsein g, kim^(fy:) g, hoarizon g
• Ieslandjs: sjóndeildarhringur^(is:) m
• Ingels: horizon^(en:)
• Nederlandjs: horizon g, kim^(nl:) g, gezichtseinder g
• Pruus: Horisont m
• Russisch: горизонт^(ru:) m
• Spaans: horizonte m
• Zweeds: horisont g

Ingels

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

horizon /hə.'ɹaɪ.zən/

1. horizon