groeatmeister

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

groeatmeister m /ɣrùä̯tm̥ɛ́i̯ster/

1. de hoogste rang binnen e toernoeaj of 'n kómpetiesje
2. (gesjiechte) d'n hoogsten titel bie 'n ridderorde

Aafbraeking

• groeat-meis-ter

Samestèlling

• groeat + meister

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	groeatmeister		groeatmeisters
	IPA	/ɣrùä̯tm̥ɛ́i̯ster/		/ɣrùä̯tm̥ɛ́i̯ster̥s/	/ɣrùä̯tm̥ɛ́i̯sterz/
dim.	sjrif	groeatmeisterke	groeatmeisterken	groeatmeisterkes
	IPA	/ɣrùä̯tm̥ɛ́i̯ste̽r̥kʲe/	/ɣrùä̯tm̥ɛ́i̯ste̽r̥kʲen/	/ɣrùä̯tm̥ɛ́i̯ste̽r̥kʲes/	/ɣrùä̯tm̥ɛ́i̯ste̽r̥kʲez/
dat.	sjrif	groeatmeister		groeatmeisters
	IPA	/ɣrùä̯tm̥ɛ́i̯ster/		/ɣrùä̯tm̥ɛ́i̯ster̥s/	/ɣrùä̯tm̥ɛ́i̯sterz/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: groetmeister
• Frans: grand maître m
• Ingels: Grandmaster
• Nederlandjs: grootmeester g
• Pruus: Großmeister m
• Slowaaks: veľmajster m
• Zweeds: stormästare g