essief
Mofers bewirk
Zelfstenjig naamwaord bewirk
Lemma bewirk
essief m /æsif/ (ouch: /æ'sif/)
- (spraoklieër) 'ne naamval dae 'n geliekenis aanguuef (wie ..., wen ...)
- Raod
De klemtoean ligk op dit waord meistens oppe ieëste silbe, meh versjuuf bieje verbaoge vörm ummer nao de twieëdje silbe.
d'n Diminutief van dit waord wuuertj praktisch neet gebroek.
- Aafbraeking
- es-sief
Verbuging bewirk
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | essief | essieve | essieven | |
| IPA | /æsif/ | /æsiv/ | /æ'sive/ | /æ'siven/ | |
| dim. | sjrif | essiefke | essiefken | essiefkes | |
| IPA | /æ'sifkʲe/ | /æ'sifkʲen/ | /æ'sifkʲes/ | /æ'sifkʲez/ | |
| dat. | sjrif | essief | essieve | essieven | |
| IPA | /æsif/ | /æsiv/ | /æ'sive/ | /æ'siven/ | |