brandjspuit

'n brandjspuit

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

brandjspuit v /bráɲ̊ɟ̊spœ́i̯t/

1. 'n groeate slang mit e metalen injstök, gemèndj veur 't spuite van blöswater

Aafbraeking

• brandj-spuit

Verwantje wäörd

• brandjblösser

Samestèlling

• brandj + spuit

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	brandjspuit		brandjspuite	brandjspuiten
	IPA	/bráɲ̊ɟ̊spœ́i̯t/	/bráɲ̊ɟ̊spœ́i̯d/	/bráɲ̊ɟ̊spœ́i̯te/	/bráɲ̊ɟ̊spœ́i̯ten/
dim.	sjrif	brandjspuitje	brandjspuitjen	brandjspuitjes
	IPA	/bráɲ̊ɟ̊spœ́i̯ce/	/bráɲ̊ɟ̊spœ́i̯cen/	/bráɲ̊ɟ̊spœ́i̯ces/	/bráɲ̊ɟ̊spœ́i̯cez/

In anger spraoke

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: brandjsjpuit
• Frans: tuyau d'incendie m
• Ingels: fire hose
• Nederlandjs: brandspuit g, brandslang g
• Pruus: Feuerwehrschlauch m
• Spaans: manguera de incendios v
• Zweeds: brandslang g