braeker

'ne groeate braeker [3]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

braeker m /brɛ́:kʲer/

1. emes dae get brik
2. 'n apperaat veur groeate brök in klènder stökker mit te braeke
3. 'n golf inne brenj wovan d'n toep euveren moer haer vèltj

Aafbraeking

• brae-ker

Aafleijinge

• golfbraeker, herrebraeker, sjókbraeker, tóngbraeker, vlasbraeker

Samestèlling

• braeke + -er

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	braeker		braekers
	IPA	/brɛ́:kʲer/		/brɛ́:kʲer̥s/	/brɛ́:kʲerz/
dim.	sjrif	braekerke	braekerken	braekerkes
	IPA	/brɛ́:kʲe̽r̥kʲe/	/brɛ́:kʲe̽r̥kʲen/	/brɛ́:kʲe̽r̥kʲes/	/brɛ́:kʲe̽r̥kʲez/
dat.	sjrif	braeker		braekers
	IPA	/brɛ́:kʲer/		/brɛ́:kʲer̥s/	/brɛ́:kʲerz/

In anger spraoke

[1]

• Frans: casseur m
• Ingels: braeker
• Nederlandjs: breker m
• Pruus: Brecher m

[2]

• Frans: concasseuse v
• Ingels: braeker
• Nederlandjs: breker m
• Pruus: Brecher m

[3]

• Frans: lame v
• Ieslandjs: brotsjór^(is:) m
• Ingels: braeker, breaking wave
• Nederlandjs: breker m
• Pruus: Brecher m
• Zweeds: brottsjö g