blinje

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

blinje (Nederlands: blinden, blind maken van zangvogels, verblinden)

• Mofers: verbli\nje (verbli\ndj, verbli\ndje, verbli\ndj)

Verveuging

blind, blinde, geblind

Zelfsjtendig naamwaord

blinje m (Nederlands: blinde, blinde man)

• Mofers: bli\nje (bli\nje, —)

Sinneniem

• blinjeman

Verbuging

blinje, —

'ne blinje mit 'ne blinjenhóndj

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

blinje m /blɪ̀ɲe/

1. emes dae nieks kan zeen mitte ouge, emes dae blindj is

Aafbraeking

• blinj-e

Aafleijinge

• blinjelings
• blinjenhóndj, blinjesjrif, blinjestek

Samestèlling

• blinj- + -e

Zagswies

• laeve wie 'ne blinje: zich door anger luuj laote verzorge sónger zelf get daoveur hove doon
• Óngere blinjen is d'n einuigige miens de keuning: Vergeleke mit get det wörkelik slech is, is det det middelmäötig is good.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	blinje	blinjen	blinje	blinjen
	IPA	/blɪ̀ɲe/	/blɪ̀ɲen/	/blɪ̀ɲe/	/blɪ̀ɲen/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	blinje	blinjen	blinje	blinjen
	IPA	/blɪ̀ɲe/	/blɪ̀ɲen/	/blɪ̀ɲe/	/blɪ̀ɲen/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: blinje
• Japans: 盲人^(ja:)
• Nederlandjs: blinde^(nl:) g
• Pruus: Blinder m
• Spaans: ciego m

Bieveugelik naamwaord

Neet-lemma

blinje /blɪ̀ɲe/

1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van blindj

Aafbraeking

• blinj-e

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

blinje /blɪ́ɲe/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van blinj

Aafbraeking

• blinj-e

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

blinje /blɪ̀ɲe/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van blinje

Aafbraeking

• blinj-e