binjel

'ne binjel [2]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

binjel m /bɪ́ɲel/

1. get womit get opgebónje blief
2. (specefiek) 'nen elastische bandj veur 'n haos mit op te haje
3. (synoniem) anger waord veur inmaaksrink
4. (synoniem) anger waord veur sjertel

Aafbraeking

• binj-el

Aafleijinge

• binjeleliefke

Verwantje wäörd

• binje, bunjel

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 81.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	binjel		binjele	binjelen
	IPA	/bɪ́ɲel/		/bɪ́ɲe̽le/	/bɪ́ɲe̽len/
dim.	sjrif	binjelke	binjelken	binjelkes
	IPA	/bɪ́ɲe̽l̥kʲe/	/bɪ́ɲe̽l̥kʲen/	/bɪ́ɲe̽l̥kʲes/	/bɪ́ɲe̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	binjel		binjele	binjelen
	IPA	/bɪ́ɲel/		/bɪ́ɲe̽le/	/bɪ́ɲe̽len/

In anger spraoke

[1]

• Nederlandjs: bindband^(nl:) g

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: bènjel
• Frans: jarretière v
• Ingels: garter
• Nederlandjs: kousenband g
• Pruus: Strumpfband ó
• Zweeds: strumpeband ó