bekleijing

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

bekleijing v /bə'kl̥ɛ̀jɪŋ/

1. 'n laog stóf of laer veur 'n hel oppervlaakdje of e muibelstök mit te versieren en te besjerme

Raod

Lèt op! Bakkes sjrief bekleiïng of bekleiing.

Aafbraeking

• be-klei-jing

Aafleijinge

• binnebekleijing, boetebekleijing, floerbekleijing

Samestèlling

• beklei- + -ing

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	bekleijing		bekleijinge	bekleijingen
	IPA	/bə'kl̥ɛ̀jɪŋ/		/bə'kl̥ɛ̀jɪŋe/	/bə'kl̥ɛ̀jɪŋen/
dim.	sjrif	bekleijingske	bekleijingsken	bekleijingskes
	IPA	/bə'kl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲe/	/bə'kl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲen/	/bə'kl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲes/	/bə'kl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: behingsel
• Frans: revêtement m
• Ieslandjs: áklæði^(is:) ó
• Ingels: covering^(en:), facing^(en:)
• Nederlandjs: bekleding g
• Pruus: Bekleidung v
• Zweeds: beklädnad g, klädsel g