begeleider

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

begeleider m /bəɣə̽'lɛ́i̯der/

1. emes dae mit anger luuj mitgeit veur die te óngersteune
2. (meziek) emes dae 'ne solis óngersteuntj bie de meziek

Aafbraeking

• be-ge-lei-der

Variaasje

• begleider

Verwantje wäörd

• [2] solis

Samestèlling

• begeleie + -d- + -er

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	begeleider		begeleiders
	IPA	/bəɣə̽'lɛ́i̯der/		/bəɣə̽'lɛ́i̯der̥s/	/bəɣə̽'lɛ́i̯derz/
dim.	sjrif	begeleiderke	begeleiderken	begeleiderkes
	IPA	/bəɣə̽'lɛ́i̯der̥kʲe/	/bəɣə̽'lɛ́i̯der̥kʲen/	/bəɣə̽'lɛ́i̯der̥kʲes/	/bəɣə̽'lɛ́i̯der̥kʲez/
dat.	sjrif	begeleider		begeleiders
	IPA	/bəɣə̽'lɛ́i̯der/		/bəɣə̽'lɛ́i̯der̥s/	/bəɣə̽'lɛ́i̯derz/

In anger spraoke

[1]

• Nederlandjs: begeleider m

[2]

• Frans: accompagnateur m
• Ingels: accompanist
• Nederlandjs: begeleider m
• Pruus: Begleiter m
• Zweeds: ackompanjatör^(sv:) g