atoeam

e sjieëma euver 'n atoeam

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

atoeam ó /a̽'tùä̯m/

1. (netuurkónde) 't klènste deil van e sjemisch element det nag de zelvendje eigesjappe van det element haet, neet wiejer sjemisch te deilen is en 'n veraevendje lektrische lajing haet

Aafbraeking

• a-toeam

Variaasje

• atoom

Aafleijinge

• atomisch
• atoeambóm, atoeamkaer, atoeamklok

Verwantje wäörd

• elektron, mollekuul, neutron, proton

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	atoeam		atoeame	atoeamen
	IPA	/a̽'tùä̯m/		/a̽'túä̯mə/	/a̽'túä̯mən/
dim.	sjrif	atuuemke	atuuemken	atuuemkes
	IPA	/a̽'tʉ̜̀ɛ̯̈m̥kʲe/	/a̽'tʉ̜̀ɛ̯̈m̥kʲen/	/a̽'tʉ̜̀ɛ̯̈m̥kʲes/	/a̽'tʉ̜̀ɛ̯̈m̥kʲez/
dat.	sjrif	atoeam		atoeame	atoeamen
	IPA	/a̽'tùä̯m/		/a̽'túä̯mə/	/a̽'túä̯mən/

In anger spraoke

Fins: atomi(fi:) Frans: atome m Grieks (nuuj): άτομο(el:) ó Ieslandjs: atóm(is:) ó, frumeind v Ingels: atom Lets: atoms(lv:) m Luuksembörgs: Atom m

Nederlandjs: atoom ó Pruus: Atom ó Russisch: атом(ru:) m Spaans: átomo m Viëtnamees: nguyên tử(vi:) Zweeds: atom g