apperatief

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

apperatief m /apəra̽'tif/

1. (aeteswaar) 'n alkeholisch drenkske det me zich veur 't aete pak veuren appetiet mit te vergruuete

Aafbraeking

• ap-pe-ra-tief

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	apperatief		apperatieve	apperatieven
	IPA	/apəra̽'tif/	/apəra̽'tiv/	/apəra̽'tive/	/apəra̽'tiven/
dim.	sjrif	apperatiefke	apperatiefken	apperatiefkes
	IPA	/apəra̽'tifkʲe/	/apəra̽'tifkʲen/	/apəra̽'tifkʲes/	/apəra̽'tifkʲez/
dat.	sjrif	apperatief		apperatieve	apperatieven
	IPA	/apəra̽'tif/	/apəra̽'tiv/	/apəra̽'tive/	/apəra̽'tiven/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: apperetief
• Frans: apéritif m
• Ingels: apéritif
• Nederlandjs: aperitief ó
• Pruus: Aperitif m
• Spaans: aperitivo m
• Zweeds: aperitif g, aptitretare g