akklemaasje

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

akklemaasje v /akl̥ə'má:ʃə/

1. 'ne vorm van instumming of bestaetiging bie 'n vergadering of 'n verkeziging, wobie m'n es e gehieël instump door te sjrieëven of te klappe

Aafbraeking

• ak-kle-maa-sje

Verwantje wäörd

• akklemere
• proklemaasje

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	akklemaasje	akklemaasjen	akklemaasjes
	IPA	/akl̥ə'má:ʃə/	/akl̥ə'má:ʃən/	/akl̥ə'má:ʃəs/	/akl̥ə'má:ʃəz/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—

In anger spraoke

• Frans: acclamation v
• Ingels: acclamation
• Nederlandjs: acclamatie g
• Pruus: Akklamation v
• Spaans: aclamación v
• Zweeds: acklamation^(sv:) g