Ulespegel

Mofers

Ulespegel

Eigenaam

Lemma

Ulespegel m /ʉ̜́:ləspɛ́:ʝel/

1. (eigenaam) 'ne ströbber oet aaj verhaole

Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Ulespegel" mit 'n houflètter. Dao zeen nag anger beteikenisse; dees kan me vinjen ónger "ulespegel" mit klein lètter.

Aafbraeking

• U-le-spe-gel

Samestèlling

• ule- + spegel

Zagswies

• "De miensen hate mich," zag Ulespegel, "mer ich höb 't d'rhaer gemaak."
• "Det is éin!" zag Ulespegel, doe sloog/stook t'r zie moder ein oug oet: Det wuuert es wiets gezag es emes "Det is éin!" zaet.
• "Ich gaon gaer bergop!" zag Ulespegel, "went dan kan ich dalik ouch bergaaf." = 'n Wiets veur es emes mote haet mit 't beklumme van 'n verhuueging.
• "'t Mót nöt zeen op 't blasse," zag Ulespegel; doe sjoeldje d'r zich achter 'n smeelj: 'n wiets, went 'n smeelj is dun es dus óngesjik es 'n sjoelplaats.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	Ulespegel		—
	IPA	/ʉ̜́:ləspɛ́:ʝel/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	Ulespegel		—
	IPA	/ʉ̜́:ləspɛ́:ʝel/		—

In anger spraoke

• Frans: l'Espiègle m
• Ieslandjs: Ugluspegill m
• Nederlandjs: Uilenspiegel g
• Pruus: Eulenspiegel m