ónwil

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

ónwil m /ʊ́nwɪ̀l/

1. 't neet willen oetveuren of doon van get, 't daoveur keze neet mit te wirke

Aafbraeking

• ón-wil

Verwantje wäörd

• aafnieging, taengekieër, taengezin

Samestèlling

• ón- + wil

Zagswies

• zienen ónwil zeen: 'nen toestandj zeen (mitte ouge) die me zich gaar neet wins

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ónwil		—
	IPA	/ʊ́nwɪ̀l/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	ónwil		—
	IPA	/ʊ́nwɪ̀l/		—

In anger spraoke

• Ingels: unwillingness
• Nederlandjs: onwil g
• Pruus: Unwilligkeit v
• Zweeds: ovilja g