ophitse

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich hits emes op	mer ich hits emes op	det ich emes ophits	ich höb emes opgehits
IPA	/ɪç hɪdz é:mez 'ɒp/	/mær‿ɪ̽ç hɪdz é:mez 'ɒp/	/dæd‿ɪ̽ʝ é:mez 'ɒpɪts/	/ɪç‿œ̽b é:mez ɒpɣ̊əhɪts/

ophitse /ɒpɪtse/

1. (euvergenkelik) emes opgerich make, emes kwaod make
2. (euvergenkelik) emes seksueel prikkele

Aafbraeking

• op-hit-se

Variaasje

• ↓ophètse

Synonieme

• opjense, opzwense

Verwantje wäörd

• aanhitse, hètse

Samestèlling

• op- + hits + e

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	ophits		ophits		ophits		ophitse	ophitsen	ophits		ophitse	ophitsen	ophitsendj
	IPA	/ɒphɪts/	/ɒphɪdz/	/ɒphɪts/	/ɒphɪdz/	/ɒphɪts/	/ɒphɪdz/	/ɒphɪtse/	/ɒphɪtsen/	/ɒphɪts/	/ɒphɪdz/	/ɒphɪtse/	/ɒphɪtsen/	/ɒphɪtseɲɟ/
vergangen tied	sjrif	ophitsdje	ophitsdjen	ophitsdjes		ophitsdje	ophitsdjen	ophitsdje	ophitsdjen	ophitsdje	ophitsdjen	ophitsdje	ophitsdjen	opgehits
	IPA	/ɒphɪdzɟe/	/ɒphɪdzɟen/	/ɒphɪdzɟes/	/ɒphɪdzɟez/	/ɒphɪdzɟe/	/ɒphɪdzɟen/	/ɒphɪdzɟe/	/ɒphɪdzɟen/	/ɒphɪdzɟe/	/ɒphɪdzɟen/	/ɒphɪdzɟe/	/ɒphɪdzɟen/	/ɒpɣ̊əhɪts/	/ɒpɣ̊əhɪdz/
gebi-jjendje wies	sjrif			hits op!				hitse-v'r op		hitstj op! hits op!
	IPA			/hɪdz ɒp/	/hɪdz ɒb/			/hɪtsever ɒp/	/hɪtsever ɒb/	/hɪdzɟ ɒp/ /hɪdz ɒp/	/hɪdzɟ ɒb/ /hɪdz ɒb/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	ophitse	ophitsen	opgehits ó		ophitse	ophitsen	ophitsentaere		ophitsentaeren		opgehitse		opgehitsen
	IPA	/ɒphɪtse/	/ɒphɪtsen/	/ɒpɣ̊əhɪts/	/ɒpɣ̊əhɪdz/	/ɒphɪtse/	/ɒphɪtsen/	/ɒphɪtsen̥'tɛ̀:re/		/ɒphɪtsen̥'tɛ̀:ren/		/ɒpɣ̊əhɪtse/		/ɒpɣ̊əhɪtsen/

't Wirkwaord "hitse" kump los neet veur; de vörm daovan staon hieónger opgegaeve.

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	hits		hits		hits		hitse	hitsen	hits		hitse	hitsen	—
	IPA	/hɪts/	/hɪdz/	/hɪts/	/hɪdz/	/hɪts/	/hɪdz/	/hɪtse/	/hɪtsen/	/hɪts/	/hɪdz/	/hɪtse/	/hɪtsen/	—
vergangen tied	sjrif	hitsdje	hitsdjen	hitsdjes		hitsdje	hitsdjen	hitsdje	hitsdjen	hitsdje	hitsdjen	hitsdje	hitsdjen	—
	IPA	/hɪdzɟe/	/hɪdzɟen/	/hɪdzɟes/	/hɪdzɟez/	/hɪdzɟe/	/hɪdzɟen/	/hɪdzɟe/	/hɪdzɟen/	/hɪdzɟe/	/hɪdzɟen/	/hɪdzɟe/	/hɪdzɟen/	—
gebi-jjendje wies	sjrif			hits!				hitse-v'r		hitstj! hits!
	IPA			/hɪts/	/hɪdz/			/hɪtsever/		/hɪts(c)/	/hɪdz(ɟ)/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	—		—		—		—				—
	IPA	—		—		—		—				—

In anger spraoke

[1]

• Ingels: agitate, anger
• Nederlandjs: ophitsen
• Spaans: enojar^(es:)
• Viëtnamees: khua^(vi:), khêu gan^(vi:)

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

ophitse ó /ɒpɪtse/

1. (gerundium) gerundium II van ophitse
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• op-hit-se

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ophitse	ophitsen	—
	IPA	/ɒpɪtse/	/ɒpɪtsen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	ophitse	ophitsen	—
	IPA	/ɒpɪtse/	/ɒpɪtsen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

ophitse /ɒpɪtse/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ophitse
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ophitse

Aafbraeking

• op-hit-se