opdrach

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

opdrach v /ɒbdrax/

1. 'n verplichting toet 't verrichte van e werk det door 'n hoger mach opgelag geworen is
2. 'n aanbod van werk vanoet 'ne klantj die me taenge betaling oet maag veure
3. de wäörd womit 'n [1,2] gegaeve wuuert

Aafbraeking

• op-drach

Aafleijinge

• opdrachgaever

Verwantje wäörd

• opdrage
• opgaaf, taak, wirkstök

Samestèlling

• op- + drach

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	opdrach		opdrachte	opdrachten
	IPA	/ɒbdrax/	/ɒbdraɣ/	/ɒbdraxtə/	/ɒbdraxtən/
dim.	sjrif	opdrechske	opdrechsken	opdrechskes
	IPA	/ɒbdræçskʲe/	/ɒbdræçskʲen/	/ɒbdræçskʲes/	/ɒbdræçskʲez/

In anger spraoke

[1]

Frans: ordre m Ieslandjs: afsal(is:) ó Ingels: assignment, task(en:) Japans: ミッション(ja:) Nederlandjs: opdracht g

Pruus: Auftrag m Russisch: задание(ru:) ó Spaans: orden m Zweeds: uppdrag ó