opdrach

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

opdrach v /ɒbdrax/

1. 'n verplichting toet 't verrichte van e werk det door 'n hoger mach opgelag geworen is
2. 'n aanbod van werk vanoet 'ne klantj die me taenge betaling oet maag veure
3. de wäörd womit 'n [1,2] gegaeve wuuert

Aafbraeking

• op-drach

Aafleijinge

• opdrachgaever

Verwantje wäörd

• opdrage
• opgaaf, taak, wirkstök

Samestèlling

• op- + drach

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	opdrach		opdrachte	opdrachten
	IPA	/ɒbdrax/	/ɒbdraɣ/	/ɒbdraxtə/	/ɒbdraxtən/
dim.	sjrif	opdrechske	opdrechsken	opdrechskes
	IPA	/ɒbdræçskʲe/	/ɒbdræçskʲen/	/ɒbdræçskʲes/	/ɒbdræçskʲez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: ordre m
• Ieslandjs: afsal^(is:) ó
• Ingels: assignment, task
• Japans: ミッション^(ja:)
• Nederlandjs: opdracht g
• Pruus: Auftrag m
• Russisch: задание^(ru:) ó
• Spaans: orden m
• Zweeds: uppdrag ó