klem

'n klem [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

klem v /kl̥æ̀m/

1. e veurwerp, meis bestäöndje oet twieë tangvörmige tenj, womit me get kan vaszitte, vangen of sameduje
2. (synoniem) anger waord veur naodrök
3. (synoniem) (ajerwèts) anger waord veur tetanus

   Det huuers te noe gelökkig nimmieë det kinjer ane klem sterve.

Aafbraeking

• klem

Aafleijinge

• klemme
• klemtoean
• pepierklem

Verwantje wäörd

• kniep, tang

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 191.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	klem		klemme	klemmen
	IPA	/kl̥æ̀m/		/kl̥ǽme/	/kl̥ǽmen/
dim.	sjrif	klemke	klemken	klemkes
	IPA	/kl̥æ̀m̥kʲe/	/kl̥æ̀m̥kʲen/	/kl̥æ̀m̥kʲes/	/kl̥æ̀m̥kʲez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: mâchoire v
• Ieslandjs: klemma v
• Ingels: clamp, clip
• Nederlandjs: klem g
• Pruus: Klemme v
• Spaans: abrazadera v
• Zweeds: klämma g, knipa g

Wirkwaord

Neet-lemma

klem /kl̥æ̀m/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van klemme
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van klemme

Aafbraeking

• klem