kerakter

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kerakter ó /kə'raktər/

1. 't gehieël van aangebaoren en biegebrachten eigesjappe van 'ne miens, veural op 't gebied van emes zie doon en geiselik gestèl
2. (euverdrechtelik) 'n kinmirkendje rol in e sjawspeel, gegrundj op zeker keraktertrèkke
3. (euverdrechtelik) emes mit e kinmirkendj [1]

   Dae Witte van Roeme waas mich e kerakter; dao waas mer eine wie dae.

4. (synoniem) anger waord veur sjrifteiken

Aafbraeking

• ke-rak-ter

Variaasje

• karakter

Aafleijinge

• keraktereigesjap, keraktertrèk

Verwantje wäörd

• aard, trèk, waeze

Zagswies

• e kerakter zeen: 'n oetgespraoke, eigezinnig kerakter höbbe
• gei kerakter höbbe: taenge nieks bestenjig zeen (gezag euver 't geiselik gestèl van luuj)

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 183.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kerakter		kerakters
	IPA	/kə'raktər/		/kə'raktər̥s/	/kə'raktərz/
dim.	sjrif	kerekterke	kerekterken	kerekterkes
	IPA	/kə'rækte̽r̥kʲe/	/kə'rækte̽r̥kʲen/	/kə'rækte̽r̥kʲes/	/kə'rækte̽r̥kʲez/
dat.	sjrif	kerakter		kerakters
	IPA	/kə'raktər/		/kə'raktər̥s/	/kə'raktərz/

In anger spraoke

[1]

Frans: caractère(fr:) m Ingels: character(en:) Japans: キャラクター(ja:) Nederlandjs: karakter(nl:) ó

Pruus: Charakter m Spaans: carácter m Viëtnamees: tư chất(vi:) Zweeds: karaktär g