gebied

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

gebied ó /ɣə'bid/

1. (topografie) e ruumdjelik stök gróndj mit 'n bestumdje aafmaeting, e vasstäöndj deil vanne aerdoppervlakdje
2. (euverdrechtelik) al det verwantj is aan e vak, wie in 't óngerrich, de kuns of 'n weitesjap

Aafbraeking

• ge-bied

Net get anges gesjreve

• gebiet

Aafleijinge

• berggebied, bósgebied, oorlogsgebied, poolgebied, spervesgebied, wildjgebied

Verwantje wäörd

• distrik, gróndj, landj, regio, streek, zaon

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	gebied		gebiette	gebietten
	IPA	/ɣə'bid/		/ɣə'bite/	/ɣə'biten/
dim.	sjrif	gebiedje	gebiedjen	gebiedjes
	IPA	/ɣə'bice/	/ɣə'bicen/	/ɣə'bices/	/ɣə'bicez/
dat.	sjrif	gebied		gebiette	gebietten
	IPA	/ɣə'bid/		/ɣə'bite/	/ɣə'biten/

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	gebied		gebiedde	gebiedden
	IPA	/ɣə'bid/		/ɣə'bide/	/ɣə'biden/
dim.	sjrif	gebiedje	gebiedjen	gebiedjes
	IPA	/ɣə'bice/	/ɣə'bicen/	/ɣə'bices/	/ɣə'bicez/
dat.	sjrif	gebied		gebiedde	gebiedden
	IPA	/ɣə'bid/		/ɣə'bide/	/ɣə'biden/

In anger spraoke

[1]

Frans: région m Ieslandjs: svæði(is:) ó Ingels: area(en:), region, territory Koreaans: 녘(ko:) Nederlandjs: gebied ó

Pruus: Gebiet ó Spaans: área v Viëtnamees: mé(vi:) Zweeds: område ó

[2]

• Ingels: field^(en:), sphere
• Nederlandjs: gebied ó
• Viëtnamees: lĩnh vực^(vi:)