superlatief: Versjèl tösje versies

De superlatief wuuert meis gevörmp door "-ste" achtere stam te zitte: ''naat'' - ''naatste'', ''drök'' - ''drökste''. Bie sómmige bieveugelike naamwäörd truuedj dan verstoeating op: ''aa~d'' - ''aa\dste''; bie anger bieveugelike naamwäörd juus 'n verangering nao sleiptoean wodoor de kwaliteit vanne klinker verangert: ''sjoea\n'' - ''sjoo~nste'', ''druue\g'' - ''dreu~gste'', ''roea\d'' - ''roo~dste''. Bieveugelike naamwäörd die oetgaon op 'ne klinker kriege nag 'n "-t-" (of "-d-" wen etymologisch verantjwaord) daotösse: ''slaw'' - ''slawtste'', ''blaw'' - ''blawtste'', ''bliebliej'' - ''bliedste''; bie angere slietj juus e deil aaf: ''wildj'' - ''wiljste'', ''jónk'' - ''jóngste''. Wiejer guuef 't nag 'n klein groep ónregelmieësige vörm, wie ''good'' - ''bèste''.