rank

de reng [1] van 'n plantj

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

rank m /ráŋ̊k/

1. (plantje) 'nen dunne, slappe stengel dae örges ómhaer grujtj (wie 'ne stek) en zoea de plantj vashèltj, meis grujje dees spiraalvörmig (wie bie 'nen droevestroek)
2. (synoniem) anger waord veur wienrank
3. (plantje) de naod dae inne lingdje euver 'n peulvröch löp (wie bie erten en boeane)

Aafbraeking

• rank

Net get anges gesjreve

• rang

Synoniem

• [3] randj

Aafleijinge

• renge
• bósrank, droeverank, wienrank

Verwantje wäörd

• randj

Zagswies

• zich de rank vanne vot aaf sjiete: hieël zwaor ane sjieterie zeen

  Bakkes verbindj "rank" mit "randj", 'n fonetisch baeter verklaoring, die ouch semantisch good te verdaejigen is, verbindj "rank" mitte naod van 'n peulvröch.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	rank		reng
	IPA	/ráŋ̊k/		/ræ̀ŋ/
dim.	sjrif	renkske	renksken	renkskes
	IPA	/rǽŋ̊kskʲe/	/rǽŋ̊kskʲen/	/rǽŋ̊kskʲes/	/rǽŋ̊kskʲez/
dat.	sjrif	rank		reng
	IPA	/ráŋ̊k/		/ræ̀ŋ/

In anger spraoke

[1]

• Frans: vrille v
• Ingels: tendril
• Nederlandjs: rank g
• Pruus: Ranke v
• Spaans: zarcillo m
• Zweeds: klänge ó, ranka g

[3]

• Nederlandjs: draad^(nl:) g