zwaegel

'ne zwaegel [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

zwaegel m /zwɛ́:ʝel/

1. e stekske mit e köpke van zwaevel womit me vuur kan make
2. (euverdrechtelik) (veural in diminutief) 'ne manskaerel dae hieël dun is en óngespierd

   Och stèl dich neet aan; doe bös mer e zwaegelke.

Aafbraeking

• zwae-gel

Aafleijinge

• zwaegele, zwaegelieër
• zwaegelduueske, zwaegelstekske

Verwantje wäörd

• pik, solferstekske, zwaevel

Zagswies

• örges 'ne zwaegel aan haje: get in brandj staeke

  Smiet de ganse rimram mer inne stoof en haaj dao mer 'ne zwaegel aan.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	zwaegel		zwaegele	zwaegelen
	IPA	/zwɛ́:ʝel/		/zwɛ́:ʝe̽le/	/zwɛ́:ʝe̽len/
dim.	sjrif	zwaegelke	zwaegelken	zwaegelkes
	IPA	/zwɛ́:ʝe̽l̥kʲe/	/zwɛ́:ʝe̽l̥kʲen/	/zwɛ́:ʝe̽l̥kʲes/	/zwɛ́:ʝe̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	zwaegel		zwaegele	zwaegelen
	IPA	/zwɛ́:ʝel/		/zwɛ́:ʝe̽le/	/zwɛ́:ʝe̽len/

In anger spraoke

[1]

Fins: tulitikku Frans: allumette v Ieslandjs: eldspýta(is:) v Ingels: match(en:) Japans: マッチ(ja:)

Nederlandjs: lucifer g Pruus: Streichholz ó Spaans: cerilla v Tagalog: posporo(tl:) Zweeds: tändsticka g

Wirkwaord

Neet-lemma

zwaegel /zwɛ́:ʝel/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van zwaegele
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van zwaegele

Aafbraeking

• zwae-gel