Mofers bewirk

Wirkwaord bewirk

Lemma bewirk

wagkele /wagə̽lə/

  1. (óneuvergenkelik) veuroetkómme door ane ziejkantjen oet te zwinke
  2. (ergatief) zich op 'n plaats aan waegen en óngerwiel ane ziejkantjen oetzwinke
Aafbraeking
  • wagk-e-le
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verveuging bewirk

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif wagkel wagkels wagkeltj wagkele wagkelen wagkeltj wagkele wagkelen wagkelendj
IPA /wagəl/ /wagəl̥s/ /wagəlz/ /wagəʎ̥c/ /wagəʎɟ/ /wagə̽lə/ /wagə̽lən/ /wagəʎ̥c/ /wagəʎɟ/ /wagə̽lə/ /wagə̽lən/ /wagə̽ləɲɟ/
vergangen tied sjrif wagkeldje wagkeldjen wagkeldjes wagkeldje wagkeldjen wagkeldje wagkeldjen wagkeldje wagkeldjen wagkeldje wagkeldjen gewagkeldj
IPA /wagəʎɟə/ /wagəʎɟən/ /wagəʎɟəs/ /wagəʎɟəz/ /wagəʎɟə/ /wagəʎɟən/ /wagəʎɟə/ /wagəʎɟən/ /wagəʎɟə/ /wagəʎɟən/ /wagəʎɟə/ /wagəʎɟən/ /ɣə'wagəʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif wagkel! wagkele-v'r wagkeltj!
IPA /wagəl/ /wagə̽ləvər/ /wagəʎ̥c/ /wagəʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif wagkele wagkelen gewagkel ó wagkele wagkelen wagkelentaere wagkelentaeren gewagkele gewagkelen
IPA /wagə̽lə/ /wagə̽lən/ /ɣə'wagəl/ /wagə̽lə/ /wagə̽lən/ /wagə̽lən̥'tɛ̀:re/ /wagə̽lən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'wagə̽lə/ /ɣə'wagə̽lən/

In anger spraoke bewirk

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord bewirk

Neet-lemma bewirk

wagkele ó /wagə̽lə/

  1. (gerundium) gerundium II van wagkele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • wagk-e-le

Verbuging bewirk

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wagkele wagkelen
IPA /wagə̽lə/ /wagə̽lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif wagkele wagkelen
IPA /wagə̽lə/ /wagə̽lən/


Wirkwaord bewirk

Neet-lemma bewirk

wagkele /wagə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van wagkele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van wagkele
Aafbraeking
  • wagk-e-le