klingel

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

klingel m (Nederlands: schel, bel)

• Mofers: kli\ngel (kli\ngele, kli\ngelke)

Sinneniem

• sjel

Verbuging

klingele, klingelke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

klingel m /kl̥ɪ́ŋel/

1. (synoniem) anger waord veur sjel

Aafbraeking

• kling-el

Aafleijing

• klingelbujel

Verwantje wäörd

• klingele

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	klingel		klingele	klingelen
	IPA	/kl̥ɪ́ŋel/		/kl̥ɪ́ŋe̽le/	/kl̥ɪ́ŋe̽len/
dim.	sjrif	klingelke	klingelken	klingelkes
	IPA	/kl̥ɪ́ŋe̽l̥kʲe/	/kl̥ɪ́ŋe̽l̥kʲen/	/kl̥ɪ́ŋe̽l̥kʲes/	/kl̥ɪ́ŋe̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	klingel		klingele	klingelen
	IPA	/kl̥ɪ́ŋel/		/kl̥ɪ́ŋe̽le/	/kl̥ɪ́ŋe̽len/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: sjel en klingel
• Nederlandjs: schel g

Wirkwaord

Neet-lemma

klingel /kl̥ɪ́ŋel/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van klingele
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van klingele

Aafbraeking

• kling-el