illatief
Mofers bewirk
Zelfstenjig naamwaord bewirk
Lemma bewirk
illatief m /ɪ́la̽tif/ (ouch: /ɪ́la̽'tif/)
- (spraoklieër) 'ne naamval dae aanguuef 'n bewaeging nao binnen aanguuef ('t hoes in)
- Raod
De klemtoean ligk op dit waord meistens oppe ieëste silbe, meh versjuuf bieje verbaoge vörm ummer nao de twieëdje silbe.
d'n Diminutief van dit waord wuuertj praktisch neet gebroek.
- Aafbraeking
- il-la-tief
Verbuging bewirk
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | illatief | illatieve | illatieven | |
| IPA | /ɪ́la̽tif/ | /ɪ́la̽tiv/ | /ɪ́la̽'tive/ | /ɪ́la̽'tiven/ | |
| dim. | sjrif | illatiefke | illatiefken | illatiefkes | |
| IPA | /ɪ́la̽'tifkʲe/ | /ɪ́la̽'tifkʲen/ | /ɪ́la̽'tifkʲes/ | /ɪ́la̽'tifkʲez/ | |
| dat. | sjrif | illatief | illatieve | illatieven | |
| IPA | /ɪ́la̽tif/ | /ɪ́la̽tiv/ | /ɪ́la̽'tive/ | /ɪ́la̽'tiven/ | |