aafbranje

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich branj get aaf	mer ich branj get aaf	det ich get aafbranj	ich höb get aafgebrandj
IPA	/ɪʝ bràɲ ʝæd 'á:f/	/mær‿ɪ̽ʝ bràɲ ʝæd 'á:f/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd 'á:vbràɲ/	/ɪç‿œ̽b ʝæd 'á:fɣ̊əbràɲɟ/

aafbranje /á:vbráɲə/

1. (ergatief) blieve branje toetdet get gans verlaore gegangen is
2. (euvergenkelik) gans door brandj verinnewere
3. (euvergenkelik) emes hieël hel kritiek gaeve

   Doe mós anger luuj neet zoea aafbranje.

Aafbraeking

• aaf-branj-e

Synonieme

• [1] †aafborre
• [2] †aafbrenje

Verwantje wäörd

• [3] aafkeime

Samestèlling

• aaf- + branje

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	aafbranj		aafbranjs		aafbrandj		aafbranje	aafbranjen	aafbrandj		aafbranje	aafbranjen	aafbranjendj
	IPA	/á:vbràɲ/		/á:vbràɲ̊s/	/á:vbràɲz/	/á:vbràɲɟ/		/á:vbráɲə/	/á:vbráɲən/	/á:vbràɲɟ/		/á:vbráɲə/	/á:vbráɲən/	/á:vbráɲəɲɟ/
vergangen tied	sjrif	aafbrandje	aafbrandjen	aafbrandjes		aafbrandje	aafbrandjen	aafbrandje	aafbrandjen	aafbrandje	aafbrandjen	aafbrandje	aafbrandjen	aafgebrandj
	IPA	/á:vbràɲɟə/	/á:vbràɲɟən/	/á:vbràɲɟəs/	/á:vbràɲɟəz/	/á:vbràɲɟə/	/á:vbràɲɟən/	/á:vbràɲɟə/	/á:vbràɲɟən/	/á:vbràɲɟə/	/á:vbràɲɟən/	/á:vbràɲɟə/	/á:vbràɲɟən/	/á:fɣ̊əbràɲɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			branj aaf!				branje-v'r aaf		brandj aaf!
	IPA			/bràɲ á:f/	/bràɲ á:v/			/bráɲəvər á:f/	/bráɲəvər á:v/	/bràɲɟ á:f/	/bràɲɟ á:v/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	aafbranje	aafbranjen	aafgebranj ó		aafbranje	aafbranjen	aafbranjentaere		aafbranjentaeren		aafgebranje		aafgebranjen
	IPA	/á:vbráɲə/	/á:vbráɲən/	/á:fɣ̊əbràɲ/		/á:vbráɲə/	/á:vbráɲən/	/á:vbráɲən̥'tɛ̀:re/		/á:vbráɲən̥'tɛ̀:ren/		/á:fɣ̊əbráɲə/		/á:fɣ̊əbráɲən/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aafbrenne
• Daens: afbrænda
• Frans: brûler, se carboniser
• Hóngaars: leég^(hu:)
• Ingels: burn down
• Iteljaans: bruciare
• Nederlandjs: afbranden
• Portegees: pegar fogo
• Pruus: abbrennen, niederbrennen
• Spaans: incendiarse
• Zweeds: bränna av

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aafbrenne
• Daens: afbrænda
• Frans: carboniser
• Ingels: burn down
• Iteljaans: bruciare
• Nederlandjs: afbranden
• Portegees: carbonizar
• Pruus: abbrennen, niederbrennen
• Spaans: incendiar, arrasar
• Zweeds: elda upp, bränna ner

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

aafbranje ó /á:vbráɲə/

1. (gerundium) gerundium II van aafbranje
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• aaf-branj-e

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aafbranje	aafbranjen	—
	IPA	/á:vbráɲə/	/á:vbráɲən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	aafbranje	aafbranjen	—
	IPA	/á:vbráɲə/	/á:vbráɲən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

aafbranje /á:vbráɲə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aafbranje (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aafbranje (in naevezats)

Aafbraeking

• aaf-branj-e

Variaasje

• (in houfzats) branje aaf

Wirkwaord

Neet-lemma

aafbranje /á:vbráɲə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) inne vergangen tied van aafbrenje (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) inne vergangen tied van aafbrenje (in naevezats)

Aafbraeking

• aaf-branj-e

Variaasje

• (in houfzats) branje aaf